Discusieer ter uwer welzijn

Misschien is het u ontgaan, maar bestuurlijk Ambacht is in de ban de discussies. Toonbeeld is de maatschappelijke discussie over de toekomstvisie. Een select gezelschap burgers (getooid met de naam Ambassadeurs)  komt bijna wekelijks bijeen in de catacomben van het gemeentehuis of in het theater (!) Cascade om over allerlei onderwerpen in Ambacht te praten. Nee, geen theekransjes, of discussies over het gebruik van termen als “dorp” of “stad”. Het zijn echte discussies waar het gaat om de “inhoud”.In dat kader is er zelfs een Lagerhuisdebat. Deze term verzekert Keiharde Kwaliteit, nietwaar? Worden de voorname burgers van de straat gehouden om over dit soort diepgaande onderwerpen te spreken, is de vraag wat de raadsleden dan nog uitvoeren. Zijn zij de straat op om zich te vertonen aan de burgers?

Nu valt mee of tegen, net wat u wilt. Hoe het ook zij, het Ambachtse college heeft weer een grote hobbel genomen: de begrotingsbehandeling ligt al weer (lange tijd) achter de rug. En misschien verbaasde het u, maar de begroting werd met algemene stemmen aangenomen! Een en ander betekende dus: weinig pers(muskieten), weinig publiek en ook weinig discussie. Dit terwijl de leiding van de Raad juist de laatste jaren een echt “discussie-uurtje” voor de liefhebbers heeft ingebouwd. De spelregels werden dus aangescherpt. Het resultaat was echter gewoon een beleefde uitwisseling van standpunten zonder dat fractiewoordvoerders overtuigd werden. Tja: waar heb ik dat meer gezien? Inderdaad: in de Tweede Kamer!!

De uitzondering bevestigde de regel: de CDA-fractievoorzitter beschuldigde de PvdA van een gedraai en van standpunten die alleen voor de “Buhne” worden weergeven. Ook haalde hij woord “populisme” van weer eens van stal. Wat was er namelijk aan de hand? Het standpunt van de PvdA over het welzijnsprogramma in de Begrotingskrant (nl. de verenigingen moeten “gecompenseerd” worden voor het feit dat zij de laatste jaren geen extra subsidies hebben gehad) werd tijdens de raadsvergadering “genuanceerd” bijgesteld.

 Het optreden van de CDA-voorman werd met grote overtuigingskracht en met een stuk theater gebracht dat de raadsleden op de “Buhne”  (cq. de oppositie) er diep van onder de indruk raakten. Politiek is namelijk ook emotie!

Discussies worden weleens de ademtocht van de democratie genoemd. En dat geeft tegelijk ook een stuk theater: coalitiefracties steunen hun eigen wethouder niet (bijv. de gemeente Drimmelen), of laten zich overtuigen door de oppositie (bijv. omdat de afvalstoffenheffing te veel wordt verhoogd).

 Boeiend zijn ook interne partijpolitieke discussies. De laatste discussie (met stip!) is die binnen de ChristenUnie (CU). Deze column is niet de plaats om daarop verder in te gaan, maar de partijleiding probeert met allerlei bezweringsformules (“men stelle een commissie in”, het bekende klassieke middel voor de uitstelstrategie, “het verrichtte onderzoek is zeldzaam[!] slecht”, “geef iedereen het zijne”, “het vraagstuk moet verbreed worden”, ) van de ChristenUnie meer een middenpartij te maken. Een duidelijke opschuiving naar het CDA, zo lijkt het wel. Of het CDA daar blij mee is, vraag ik me af. Het streven naar maximalisatie van de stemmen betekent immers dat door de CU vooral wordt gekeken naar de electorale vijver waar het CDA in vist. Deze keuze voor een "commissie" (eenzelfe move gebeurde bij het hekele punt in het kabinet over het ontslagrecht) betekent een uitschuifpoging en geen krachtig optreden van de partijleider in een zeer principiele kwestie. Ook nam hij helaas geen duidelijke stellingname in.

Tja, en dan is het de vraag of de “move” die vanuit de CU-partijtop wordt geïnitieerd, gevolgen zal hebben voor de samenwerkingsconstructies tussen SGP en de ChristenUnie in den lande. Ik kan me voorstellen dat de SGP-partijtop –gelet op een naar het midden opschuivende ChristenUnie- met toekomstige samenwerkingsconstructies in de lokale en de provinciale politiek meer moeite zal hebben dan in het verleden het geval was. Dit soort constructies moet namelijk door de partijbesturen van betrokken partijen worden goedgekeurd. Deze feuilleton wordt dus vervolgd. Feuilletons boeien net zo als discussies, nietwaar?

Boeiende tijden, dat geldt ook het lokale Welzijnsbeleid. Vroeger had je als gemeenteraad nog de vrije hand: je bepaalde zelf hoe het jeugdbeleid of het sportbeleid werd ingevuld. De speelruimte wordt nu steeds verder ingeperkt.

Een leuk voorbeeld van een louter lokale invulling van dit beleid is het Jeugdspeelpark. Vorig jaar februari (dus nog voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2006) werd een initiatiefvoorstel vanuit de Raad ingediend en aangenomen. De insteek van dit voorstel was te komen tot een uitbreiding van het Jeugdspeelpark, omdat in de wijk “de Volgerlanden” er de komende jaren veel nieuwkomers komen wonen. Het zijn vaak jonge gezinnen met kinderen, die willen recreëren in bijv. het Jeugdspeelpark.

Coalitiepartij VVD had hier moeite mee. Uiteindelijk stemde de raad in met een onderzoek tot uitbreiding van het Jeugdspeelpark. Inmiddels zijn we al weer meer 1,5 jaar verder en de Raad heeft nog steeds geen inzicht of een uitbreiding mogelijk is. Daarom is het begrijpen dat de oppositie, voornamelijk de PvdA, van het Jeugdspeelpark een speerpunt wil maken. En in het bijzonder van  - u raadt het al-  de openstelling op zondag. Dat kost de Ambachtse belastingsbetaler wel (veel) geld, maar enfin dat is maar bijzaak. Het tevredenheidonderzoek laat zien dat de wijkbewoners met de openstelling op zondag minder blij mee bent dan de mensen elders in Ambacht. Dit omdat zij de zondag als een echte rustdag zien of niet nog meer parkeerproblemen willen. Interessant is te zien hoe de oppositie met deze argumenten omgaat.

Overigens: het Jeugdspeelpark wordt “geregeerd” door een stichting, die zelf uitmaakt of er op zondag wordt opengegaan of niet. Wel kan de gemeenteraad als subsidiegever natuurlijk voorwaarden stellen.

Het wachten is daarom op de uitkomst van het onderzoek. Dat is een belangrijk puzzelstukje in de puzzel die Welzijnsland uitbeeldt. Een belangrijker stuk is momenteel gelukkig wel “under discussion”. Dat betreft de integrale Welzijnsnota. Welzijnsorganisaties konden inspreken. Er werd zelfs een sportplatform opgericht waar sportverenigingen hun “zegje” konden doen. Bij deze discussie was opvallend dat veel kleine (binnensport)verenigingen met wensen kwamen (zoals: “het hebben van een eigen honk”, samenwerking met kinderopvang”). Frappant vond ik dat zelfs weinig opvallende clubs als de schietvereniging aanwezig waren. Voor de niet-ingewijden: de schietvereniging wil (principieel) geen subsidie van de gemeente. Hulde daarvoor overigens!

Deze nota wordt in de commissievergadering van de commissie Welzijn, Onderwijs en Sociale Zaken van december behandeld. Er komen tal van onderwerpen aan de orde. Ik ga die allemaal niet opnoemen. Maar er worden in de puzzel Ambachts Welzijnsland node wel een aantal grote stukken gemist. Bijv. het accommodatiebeleid, de toekomst van het zwembad, het integraal huisvestingsplan, en wat is de toekomst van Cascade.  En dat zijn -of u het nu gelooft of niet-  juist de onderwerpen die de gemeente niet zelf regelt, maar dat gebeurt in samenwerking met de buurgemeente Zwijndrecht. Schaalvergroting betekent dus geen efficiëntere en snellere besluitvorming.

Nu deze stukken ontbreken wordt de discussie minder interessant. De integrale Welzijnsnota geeft in elk geval voldoende stof tot overdenking en discussie.

Verder komt er ook nog een Nota Volksgezondheid, natuurlijk ook deze is regionaal afgestemd. Op dit gebied wordt er van de Haagse ivoren toren door de regering een weer nieuwe taak naar de gemeenten toegeschoven. De gemeenten (beter het gezegd het bestuursorgaan “burgemeester”) worden namelijk verantwoordelijk voor de handhaving van de aangescherpte alcoholregels. En je krijgt natuurlijk grote problemen: de ene burgemeester hanhdaaft sterker dan de andere. De ene hanteert een andere leeftijdsgrens dan de andere. De regering creeert hiermee verscheidenheid waarmee het alcoholmobilisme van de jongeren wordt bevorderd. En wat is nu precies de rol van de gemeenteraad in deze? 'De bijzonder opsporingsambtenaren (BOA's), moeten betaald worden.  Of er moeten afspraken worden gemaakt met bijvoorbeeld de politie dat zij die taken op zich gaat nemen. Daar zijn geen regels voor. Bovendien gaat het geld voor toezicht ten koste van andere gemeentelijke taken. En dat zal de gemeenteraad niet leuk vinden! Dat levertt dus - jawel flinke discussies-  op!!

Ook de bestuurlijke drukte neemt toe, want burgemeesters willen ongetwijfeld met elkaar overleggen en afstemmen. Een en ander betekent weer een nieuw discussieforum. Maar was het juist niet de commissie-Dijkstal die enkele jaren geleden in de Drechtsteden constateerde dat er teveel plannen werden gemaakt, teveel werd gediscussieerd en er te weinig werd aangepakt?  Dus: op het gebied van Volksgezondheid en Alcoholbestrijding geen "Plan maken, maar  "Manden maken". Hopelijk kiest het Ambachtse bestuursorgaan "burgemeester" voor het laatste, namelijk handen uit de mouwen, strenge handhaving met adequaat personeel (ook bij de outdoor drinkgelegenheden in de Ambachtse plantsoenen en parken), en een hoge leeftijdsgrens Anders gaat de fles uit de geest en dat moeten we voorkomen. Proost!!