Volg Bas Wanrooij tijdens zijn eerste marathon in Athene
DORDRECHT - H.I. AMBACHT - ATHENE - Vanaf vrijdag 10 november t/m maandag 13 november deelt Bas Wanrooij zijn 'marathon-dagboek' met de bezoekers van Dordrecht.net en Ambacht.net.
Op zondag 12 november 2023 gaan de Dordtse Bas - tegenwoordig woonachtig in H.I. Ambacht - en zijn renmaatje Erwin - namelijk deelnemen aan de 40-ste ‘Athens Marathon The Authentic 2023’.
Er zijn nu 5 updates!
****************
Update 5:
Zondagmiddag
Zoals gezegd verliep de start gesmeerd. De startblokken werkten echt geweldig. Erwin en ik hadden besloten om samen op te trekken. We lopen samen een wereldrecord, worden allerlaatst of iets ertussen.
We bleven heel lang met een grote groep bij elkaar. Na het passeren van de historische Marathon Tomb werd het loperslint uitgerekt. De eerste tien kilometer ging zoals gehoopt. Ongeveer een uur. We liepen lekker en op schema.
Tot aan Rafina (17 km) ging het goed. Wat hoogtes maar dat wisten we. De 20 km-tijd was ook om naar huis te schrijven. Wederom tien per uur. Na Rafina werd het windstil en de zon scheen vol op je lichaam. De temperatuur steeg (22 tot 33 graden) en in mijn lichaam brandde er ook het een en ander. Twaalf kilometer lang alleen maar omhoog met hellingen van soms wel 9%. Het werd al snel zwaarder. Wat was het fijn dat we om de 2,5 km drankposten hadden! Dat was echt nodig.
Bij de hellingen van 9% zag je al snel dat mensen gingen wandelen. Ook wij moesten eraan geloven. Bij het 25 km-punt kregen we het behoorlijk voor onze kiezen. In de sportschool kun je best wel een beetje trainen, maar zoiets …… nee dus! Je benen zijn dat niet gewend.
Op de plekken waar je wat extra applaus zou kunnen gebruiken, stond jammer genoeg weinig publiek. Langs de Marathon Avenue en bij de dorpjes stonden wel wat mensen. Het feit dat er om de kilometer een bord staat met het aantal gelopen kilometers, heeft voordelen en nadelen. (Vaak zie je twee getallen op zo’n bord: de aantal gelopen kilometers en het andere getal zijn de kilometers die je nog moet lopen.)
Bij het 30-km punt zagen we dat we, zoals verwacht, bijna een kwartier langer over de laatste tien kilometer hadden gedaan.
Achter de spaarzame bosjes lag de man met de hamer die na 31 km toesloeg. De weg liep dan wel naar beneden, we konden niet aan hem ontsnappen met onze zware benen, en kregen kramp. Dat betekende dat we soms even moesten wandelen en rekken.
De vierde tien kilometer verliep net zo als de vorige. Gelukkig was er vanaf de 38e km af en toe muziek. De laatste kilometers waren in de stad en dat betekende ook dat we ineens vleugels kregen van de vele toeschouwers. Bij 41,5 km zag ik mijn maatje Yiamnis met zijn trommel. Een emotioneel moment en dat gaf me een boost voor de laatste 700 meter.
En dan het moment suprême. Gisteren zagen we een leeg Panathionaiko stadion, maar nu was het tot aan de nok vol. Je hoort de toeschouwers schreeuwen, het heeft iets magisch want je vleugels werden een straalmotor. De laatste 195 meter naar de finish ga je door je eigen geluidsbarrière.
Helaas geen Griekse godin die de medaille bij je omhing. De kater kwam zoals gewoonlijk iets later. Bij het verlaten van het stadion kreeg je de medaille, maar je moest hem zelf omhangen.
Ik vertelde ook over ons tasje met o.a. schone kleding. De trucks met de tassen met kleding van de lopers waren al voor de marathon uitgereden en stonden buiten bij het stadion klaar. Met je startnummer kreeg je de bijbehorende tas. Prettig geregeld dus.
De medaille is echt prachtig. Die wordt echt ingelijst!
Als we ons hebben verkleed, zwalken we het centrum in. We hebben namelijk om 15:00 uur een tafel gereserveerd op het hippe dakterras van CityZen bij Monastiraki. Jazeker, met comfortabele stoelen, want een houten kruk of statafel gaat hem niet worden na die 42.195 meter. Wel 20 minuten lopen vanaf het Panathinaiko stadion. We slenteren ernaar toe.
Achteraf begrepen we waarom het niet zo druk was.
Het nadeel van een dakterras is namelijk dat zo’n terras bovenop het restaurant zit en dat betekent weer een klim. Alsof we er nog niet genoeg hebben gehad de laatste uren.
Maar goed, als je eenmaal zit dan kun je alleen maar genieten van het uitzicht op de de Acropolis en terugdenken aan de ‘martelgang’ met gelukkig ook hele mooie dingen. Kortom: ‘ Daar moest op geproost worden!
Voorzichtig en met stramme kuiten verlaten we het dakterras en laten ons ‘thuis’ afleveren.
We zijn allebei ‘kapot’! Geen puf om uit eten te gaan. We zitten in een goed hotel en komen ook daar niets te kort. Bovendien kunnen we het ook niet te laat maken, want we hebben de terugvlucht om 11:50 uur en zullen rond 13:50 uur in Eindhoven arriveren.
Morgenmiddag de laatste update
***********************
Update 4:
Zondagmorgen 12 november
Na een redelijke nacht stonden we om 06:15 naast ons bed. Onze rensetjes lagen natuurlijk al mooi uitgestald. Vandaag mag het dan eindelijk. Snel douchen en om 06:30 uur ontbijten met wat extra koolhydraten. Dat was voor Erwin geen probleem. De bananen kwamen ineens uit z'n oren. Nog even naar het toilet en om 07:30 uur met een busje vanuit Nea Makri naar de start in Marathonas.
Daar moeten we vóór 08:00 uur zijn, want dan wordt de Marathonos Avenue afgesloten voor verkeer. We starten in startblok zes van de in totaal twaalf blokken met een verwachte starttijd van 09:14 uur. In drie minuten rent zo'n startblok dus leeg. Wow.....ruim 21.000 deelnemers! En ergens hiertussen lopen dan ook nog eens 200 tot 300 Nederlandse lopers. Met vier prijswinnaars die hun startbewijs hebben gewonnen via Griekenland.net in augustus.
Mooi is trouwens dat je een tasje kunt afgeven met schone kleding voor na de race voor de startlijn. De organisatie zorgt dan dat je tasje klaarstaat na de finish, zodat je even kunt opfrissen en schone kleding aan kunt doen.
Half negen, de spanning stijgt en we hobbelen naar het startvak. Gek, maar deze plek voelt écht een soort van magisch. De 40e editie van de 'moeder der marathons' gaat over een half uur van start. Tijd voor stroopwafels en onze benen willen al vertrekken.
De eerste paar kilometers zijn vlak en de route gaat rondom de historische Marathon Tomb.
Van Ferry:
Tja, en toen kwam het moment dat er geen updates uit Athene kon komen. Via een speciale App kon ik Bas gaan volgen. Summier was het allemaal wel. Het ging niet slecht, want 10 km per uur is voor een beginneling echt een mooi streven. Op die manier loop je je niet meteen stuk en blijft de kerel met de hamer ver van je verwijderd.
De halve marathon ging in iets meer dan twee uur. Geweldig en richting misschien wel een eindtijd van vier uur en nog wat.
Helaas bleef de app steken bij de halve marathon en kwam het 30 km punt niet meer in beeld. Ik schrok me rot. "Zou die gozer met de hamer toch achter een bosje hebben gestaan?
Ieder kwartier keek ik en er kwam maar geen verandering in beeld. Ik baalde enorm. Totdat ik om 13:20 uur een appje van Bas kreeg met de medaille in zijn mond.
Martien Meiland zou nu zeggen: "Wat goed!!!!" Bas was trots, maar zei heel wat anders. ;)
Meteen terug naar de marathon-app en ja, nu stond alles ingevuld en met de eindtijd.
'Vier uur en achtenveertig minuten en 15 seconde'.
In Dordrecht zeggen we gewoon ordinair: "Geen kattenpis!"
Met spoed ging ik aan de slag om zo snel mogelijk de update online te zetten. En natuurlijk met de bewuste foto.
De medaille is binnen, het verhaal komt later wel.
Tot de volgende update.
*********
Update 3:
Zaterdagmiddag 11 november
Trots
Tussen de middag kreeg ik vanuit Nederland een leuk bericht binnen. We zijn genomineerd voor de Vakantie-award 'Zonvakanties Griekenland' van Travmagazine. Erg blij met deze nominatie voor één van 'de Oscars van de reisbranche'. Een leuke motivatie-bonus waar ik morgen tijdens de marathon - als ik e.v.t. stuk zit - aan ga denken.
Op 27 januari 2024 worden de winnaars bekend gemaakt. Mensen die ons willen steunen kunnen 'hier' op ons stemmen."
In Psiri was ons doel om een tafeltje te veroveren in de authentieke Avli taverna. Deze opent om 13.00 uur, maar dan staat er al en te grote rij voor het aantal beschikbare tafeltjes. Goed, als alternatief hadden we Nikitas taverna voor wat snelle Griekse gerechtjes.
Speciaal voor Ferry gaan we nog even terug naar een andere haven. Hij had niets met grote dure schepen. We gooiden het nu maar over een andere boeg. Hopelijk is hij nu weer blij.
Maar iets verderop kregen wij ook een bonus. Er lag een prachtig oud schip 'aan' lage wal. Een nagebouwd Grieks oorlogsschip (Trireem) met de toepasselijke naam ‘Olympias’.
Omdat wij echt wel wat meer te doen hadden, gaven we Ferry de opdracht om de bijbehorende tekst ‘even’ te vertalen.
De vrije, verkorte vertaling luidt:
Afmetingen: lengte 36,90 m, breedte 5,50 m
Diepgang: maximaal 1,25 m
Verplaatsing gewicht: leeg 401 kg, overbelast 401 kg
Snelheid: maximaal 6-8 knopen
Aantal soldaten: 14
Roeiers: 210
Zeilen: grootzeil 85,8 m2, fokzeil 22,7 m
Houtsoorten: Oregon, beuken, eiken
Diversen: 25.000 bronzen spijkers
Zeildoek: satijn linnen uit Schotland
Aanvang bouw: 5 mei 1985
In vaart: 1987
We vervolgden onze dagtocht naar het Panathinaiko stadion waar we morgen zullen gaan finishen. Gewoon om even te kijken en alvast de sfeer te proeven. De organisatie was nog druk bezig. Een verkennend mini-wandelingetje zat er helaas niet in. Dan morgen maar ' voor het echie' .
We rijden de hoofdstad uit richting Piraeus en slaan linksaf de hoofdweg op richting Kaap Sounion. Halverwege ligt aan de linkerkant een prachtig binnenmeer. Het Vouliagmeni-meer is nu commercieel geworden. Kortom: Toegang betalen.
Voor een ligbed en een parasol betaal je in het naseizoen niet meer de hoofdprijs. We gaan alleen even zwemmen en de spieren losmaken. Ondertussen genieten we van de mooie natuur. Wist je trouwens dat de temperatuur van het water in het meer het hele jaar door schommelt tussen de 22 en 29 graden?
Wil je weten waar het precies ligt en hoe je hier kunt komen dan klik je hier. Om 18.00 uur sluit het meer voor bezoekers en reden we terug naar ons hotel in Nea Makri.
Daar aangekomen zien we dat de lucht prachtig kleurt. Op het terras genieten we nog even na.
's Avonds maar weer bij ‘O Chondras’ gaan zitten, maar nu een lichte maaltijd zonder olijfolie en vetten. Het is voornamelijk Griekse pasta die we verorberen.
'
Ik stuurde Ferry een afdruk van de medaille die alle atleten morgen, na het beëindigen van hun marathon, krijgen uitgereikt. Hij beloofde de bijbehorende lap tekst (wederom dankzij Google Glass) uit het Engels te vertalen.
‘Op de herdenkingsmedaille van de 40e verjaardag van Marathon - The Authentic staat de zinsnede "Eirini d' ana gin kourotrofos", uit het epische gedicht "Werken en Dagen" van Hesiodus. Het betekent: "Vrede brengt de jeugd in deze wereld groot".
Aan dezelfde kant ziet men het standbeeld dat de oude Atheense Agora domineerde, waarbij Peace de kleine Pluto vasthield en hij de Hoorn van Amalthea vasthield, een symbool van overvloed.
In het oude Griekenland werd de vrede als een godin aanbeden. Ze was een van de Horae, die toezicht hield op het ordelijke leven van de mensen, de seizoenen organiseerde en de natuur in evenwicht bracht, terwijl ze ook Olympische kampioenen hielp.
Aan de andere kant staat het Panathinaiko-stadion afgebeeld met o.a. de afbeelding van (waarschijnlijk de grondlegger van de Olympische Spelen in 1894 - Ferry -) Pierre de Coubertin.
Cultuur en sport zijn synoniem met rechtmatigheid, evenwicht, welvaart, stabiliteit en overvloed. En de voorwaarde voor dit alles is vrede’.
'Het is maar dat u het weet' ; ) .
Voor ik ga slapen nog een laatste blik op ‘de Griekse buienradar’. Pffff, het maakt me niet echt vrolijk. Dan maar mijn tas inpakken voor morgen.
Nu proberen te slapen, want om 06:30 uur gaat de wekker af voor onze de grote dag en grootste uitdaging.
EXTRA MEDEDELING:
Ferry besluit dat hij morgen sommige foto’s toch in het fotoalbum gaat plaatsen. Reden: Je kunt ze dan toch iets groter bekijken (door erop te klikken en via de pijltjes links en rechts, terug en verder.
Tot de volgende update.(zondag)
************************************
Zaterdagmorgen 11 november:
Om 7:30 uur stond de wekker en team Griekenland.net heeft best aardig geslapen. Voor de nodige afleiding hadden we vandaag een programmaatje gemaakt, waarbij we in ieder geval ons startnummer moesten ophalen bij het Faliro Expocenter dicht bij Piraeus. Of Pireas zoals de Grieken schrijven en zeggen.
Na een ontbijtje een kop koffie stond onze vriend Dimitris al klaar met zijn busje voor het hotel. Stipt 08:45 uur, en dat is best bijzonder in Griekenland, vertrokken we naar het stadje Marathonas voor een bezoek aan het enige echte Marathon-museum en het stadion waar het zondagochtend om 09:00 uur allemaal moet gaan gebeuren.
Het museum is voor alle hardlopers in deze wereld iets magisch. In de voortuin word je al warm gemaakt met allerlei beelden die met hardlopen en de Olympische marathon te maken hebben. Binnen zijn de ruimtes mooi ingedeeld met veel vitrines. Aan de muren mooie beschilderingen met hardlopers.
Natuurlijk gaan we ook naar de startomgeving en die is best imposant te noemen. Bij het stadion klauter ik voorzichtig omhoog om een overzichtsfoto te maken. Uiterst rechts zie je het startdoek.
Zo kom je alvast in de juiste stemming. Leuke bijkomstigheid is dat het half bewolkt is en al een graad of 18. Kortom we liepen in korte mouwen en dat in november.
Na Marathonas reden we naar de jachthaven van Zea in Piraeus voor een kop koffie. Even een wandelingetje om de benen los te maken en weer terug de wagen in naar het Faliro Expo centrum.
De Grieken hebben dit stadion speciaal gebouwd voor de Olympische Spelen van 2004. Destijds werden hier o.a. Taekwondo-duels uitgevochten. Nu dus plaats waar je traditioneel je 'running kit' voor de marathon gaat afhalen. En er was en vrij grote beurs waar je nog de nodige hardloopaccessoires kunt shoppen.
We waren duidelijk miet de enige in de hal. Je kon over de hoofden lopen. Kunnen we vast wennen aan morgen, want dan zijn het er tienduizenden op een kluitje.
De Flivos Marina ligt naast de Expo hal en heeft een gezellige wandelpromenade. In het water liggen niet de goedkoopste 'sloepjes' ;) .
Tijd voor lunch in de hippe wijk Psiri. Onderweg maakten we nog een korte stop om een glimp op te vangen van het mooiste uitzicht op de Acropolis vanaf Philopappas Hill. Althans, dat vind ik dan als blogger op Griekenland.net.
Hier eindigt deze update. Vanavond update 4.
Hieronder vinden jullie update 1
************
Update 1:
Vrijdag 10 november:
Om 12:30 uur pikte ik Erwin op en rijden we naar Eindhoven Airport. We hebben gekozen voor een middagvlucht rechtstreeks naar Athene en vertrokken om 15:40 uur met Transavia, de HV 6709.
Na krap drie uurtjes vliegen zetten we voet op Griekse bodem. Na krap drie uurtjes vliegen zetten we voet op Griekse bodem.
'Athens International Airport Eleftherios Venizelos’ is de grootste luchthaven van het land. Speciaal voor de Olympische Spelen van 2004 werd er een nieuwe moderne luchthaven gebouwd. Verder weg van de hoofdstad, maar met de mogelijkheid om nog verder uit te breiden. De oude luchthaven in de buurt van Glyfada kwam daarmee te vervallen. In 2001 werd de luchthaven opgeleverd. Ruimschoots op tijd om de eventuele logistieke problemen op te kunnen lossen.
Het vliegveld biedt goede verbindingen met het centrum van Athene en reizigers kunnen kiezen uit de metro, trein en bus. Binnen 45 minuten ben je bijvoorbeeld met de blauwe metro (lijn 3) voor ongeveer 10 euro naar de haven van Piraeus.
In de aankomsthal staat onze chauffeur Dimitris al te wachten. Even een compliment voor de afdeling toerisme-promotie van de Region of Attica die dit zo goed hebben geregeld voor ons. Dat scheelt een hoop stress en juist dat wil je voorkomen met zo'n zondag voor de boeg.
Dimitris bracht ons in een half uurtje naar Marathon Beach hotel in de kustplaats Nea Makri.
Niet in het centrum van Athene hoor ik jullie denken? Nee, want dan moet je zondag heel vroeg opstaan aangezien je nog 45 minuten á een uur moet rijden in één van de vele bussen naar de start in Marathonas.
Ons hotel ligt op zeven kilometer van de start en dus een ritje van slechts 10 minuten. Na de spullen op onze kamers te hebben gedropt kiezen we voor een traditionele Griekse taverne 'O Chondros' voor een tafel vol mezedes om even te ontspannen.
Het is een aanrader, dus hier even het adres: Leof. Posidonos 36, Nea Makri 190 05, Griekenland.
Morgenochtend vertrekken we om 08:45 uur met Dimitris voor een mooie dagtocht met wat afleiding.
Op het onderstaande kaartje vinden jullie de locaties waar we de komende dagen naar toe gaan.
