IFC debuteert in de eerste klasse
HENDRIK IDO AMBACHT - De hoofdmacht van IFC kende afgelopen zondag een ijzersterk debuut in de eerste klasse.
In het Brabantse land werd het gerenommeerde Geldrop/AEK met 2-3 verslagen. De verre reis naar Geldrop ging gepaard met een enigszins ongewis gevoel, want wat zou IFC te wachten staan? De voorbereiding was vroeg begonnen, er was hard gewerkt, maar het verliep niet altijd en overal even vlekkeloos. Hier en daar waren er blessures geweest, af en toe waren er absenties om uiteenlopende andere redenen. Wisselende samenstellingen en dus ook wat wisselende resultaten waren het gevolg geweest. Kortom, de grote vraag was: Is IFC klaar voor de competitie? Voeg daar nog eens bij de indrukwekkende palmares van de opponent op deze eerste speeldag. De ploeg uit Geldrop heeft een reeks titels in de hoofdklasse op haar naam staan. Verder werd men een flink aantal keren algeheel amateurkampioen. Bij aanvang van dit seizoen loopt Geldrop/AEK over van ambities. Een plek bij de eerste drie en promotie naar de hoofdklasse, voor minder gaan de Brabanders niet.
Wat kon IFC daar nu tegenover stellen? Het antwoord hierop is dat de ploeg bijzonder flitsend uit de startblokken kwam. Men begon scherp aan de partij, de bal ging in hoog tempo rond, er was veel beweging en vrijwel alle afvallende ballen waren voor de Ambachters. Nog voordat de thuisclub er een antwoord op had lag de 0-1 al binnen. Na circa 5 minuten speeltijd vloog Nico Ramos er langs op rechts. Hij gooide de bal vanaf de achterlijn in de zestien. Het leder plofte voor de voeten van Marcel Dijskstra, die draaide in en knalde hard en laag langs de keeper. Een even knappe als snelle voorsprong dus. Voor het lauw begonnen Geldrop het sein om de zaken energieker aan te pakken. Er ontstond in fasen druk in en rond de Ambachtse zestien, er waren dreigende momenten en in een tweetal situaties werd het doel maar nauwelijks gemist. De gastheren lieten echter ook ruimte en waren met name achterin statisch. IFC speelde daar goed op in en in de hele eerste helft hing de 0-2 dan ook méér in de lucht dan de gelijkmaker. Maar wat kan voetbal wreed zijn. Op slag van rust was er een fantastische IFC-aanval over meerdere schijven, gevolgd door een voorzet vanaf de rechterflank en een knappe tegendraadse kopbal van Rory van der Weiden. Het leverde net geen treffer op, want de Geldropse keeper pareerde. Vervolgens sloeg in de ruimschoots toegekende extra tijd het noodlot toe. Er kwam een Geldropse aanval, waarbij de vlag gaat omhoog ging voor buitenspel. De leidsman stond niet in de positie om anders te kunnen oordelen, maar deed dat toch. Het gevolg liet zich raden: Onze keeper werd geklopt. Geen 0-2, maar 1-1 en dat was ook de ruststand.
Na de thee kwam de ploeg van Robert Verbeek opnieuw goed en scherp uit het kleedlokaal, maar Geldrop/AEK ditmaal ook. Het leidde tot een heerlijk schouwspel, waarin het beide kanten op kon. Toch bleef IFC ook nu het meest dreigende elftal en na een dikke 20 minuten betaalde dit zich uit. Nico Ramos toverde er met Gerard van de Mei een “één-tweetje” uit van bijzondere klasse. Het bracht Ramos alleen voor de Brabantse keeper en tot een afwerking van Eredivisieniveau. Het betekende 1-2.
Lang mocht IFC er niet van genieten want binnen 2 minuten kwamen de gastheren langszij. Op een inzet vanaf de rechterflank kreeg de Ambachtse goalie de bal niet klem en daar wist één van de Geldropse frontspelers wel raad mee. Het werd 2-2.
Nog was de koek niet op, want een klein kwartier voor tijd was het wederom de beurt aan ‘roodzwart’ Marcel Dijkstra werd op rechts gelanceerd, ging de zestien in, kapte een tegenspeler uit, maar werd aangetikt. Hij stortte ter aarde en de leidsman wees gedecideerd naar de stip. De man van de overtreding ontving bovendien zijn tweede gele prent en dat betekende rood. De Geldropse protesten ten spijt, behield Reinder van de Velde zijn rust en hij roste de penalty hard en droog in de touwen. Het stond nu 2-3.
In de slotfase kwam IFC tegen 10 tegenspelers nog eenmaal goed weg, maar lonkte evengoed de 2-4. De meegereisde supporters hadden het niet meer. Op en rond de bank van IFC was de sfeer in die slotminuten eveneens onrustig. Men smachtte naar het laatste fluitsignaal. Toen dat kwam volgde er een grote ontlading. Logisch, want zo debuteren op dit hogere niveau, daar kan je natuurlijk alleen maar van dromen.
Robert Verbeek was uiteraard blij met de knappe 2-3. Hij meende dat zijn ploeg collectief sterk voor de dag was gekomen, waarbij bovendien de invallers moeiteloos aanpikten bij het niveau van de wedstrijd. “Eén zwaluw maakt nog geen zomer, maar dit geeft veel vertrouwen voor de komende weken”, zo meldde hij apetrots.
De supporters begonnen vrolijk aan de lange terugreis en ook in de kort daarna vertrekkende spelersbus was het sfeertje buitengewoon opgewekt.
Komende zondag treft men op het eigen sportpark in Longa opnieuw een grote naam uit het amateurvoetbal.
Verslag: Jaap Fortuin.
Foto: Ab Dijksman
