Waar maken ze nog wijn op de traditionele manier?
Geen blinkende machines, geen computers die alles regelen. Gewoon druiven, tijd en ambacht. In sommige regio’s maken ze nog altijd wijn zoals vroeger - met veel geduld, vuile voeten en veel liefde. En ja, dat proef je.
Portugal: stampen maar
In de Dourovallei doen ze het nog zoals het vroeger ging: met de voeten. Jawel, mensen stappen er met z’n allen in grote stenen bakken om de druiven op ambachtelijke wijze plat te stampen. Er wordt wat gelachen, gezongen, en intussen loopt het druivensap tussen hun tenen. Ze doen dit vooral voor port, maar soms ook voor gewone wijn. Is het daardoor beter? Niet per se. Maar het is wel zachter, en er zit nog écht gevoel in. Geen bandwerk, maar wijn met een ziel.
Frankrijk: terug naar de basis
In de Bourgogne en de Loire gaat het er op sommige plekken nog heerlijk ouderwets aan toe. Plukken met de hand, vergisten in houten vaten, en dan rustig laten rijpen op oude eiken vaten. Sommige wijnmakers laten de natuur volledig haar gang gaan. Geen toegevoegde gist, niks geforceerd. Het duurt wel wat langer, het is wat spannender, maar een mooie Merlot krijgt zo nét dat tikkeltje extra karakter. Geen doorsnee supermarktwijntje dus, dat snap je wel.
Spanje: jonge generatie, oude manieren
In regio’s zoals Rueda of La Mancha zie je jonge wijnmakers die het helemaal anders willen doen, of eigenlijk net helemaal zoals vroeger. Ze werken met amforen, laten de druiven spontaan gisten en filteren bijna niks. Het resultaat? Wijn die misschien wat rebels overkomt, maar wél bijzonder eerlijk is. EenVerdejo van zo’n maker smaakt net wat anders dan je gewend bent. Geen strak afgewerkte smaak, maar een wijn met iets wilds. Verwacht geen perfecte wijn, maar eentje met persoonlijkheid.
Italië: traditie zit daar in het bloed
In Toscane of Sicilië kom je ze nog tegen: families die wijn maken zoals hun ouders en grootouders het deden. Omdat ze er rotsvast in geloven, of gewoon omdat ze het altijd al zo deden. De wijn ligt soms maandenlang te rusten op hout. Omdat het zo hoort. Het resultaat is een fles waar een verhaal in zit. Pure passie. En zeg nu even zelf: zo’n glas smaakt toch net wat beter als je weet dat er iemand met z’n handen in de druiven zat, in plaats van een computer die alles heeft voorgerekend?
