Leo Platschorre (SGP-CU): "Politiek moet vertrouwelijkheid weer omarmen"
HENDRIK-IDO-AMBACHT - Leo Platschorre, fractievoorzitter van de SGP-ChristenUnie, schrijft maandelijks een column voor Ambacht.net. Deze maand pleit Leo voor een herwaardering van vertrouwelijkheid in de politiek, en vooral bij coalitievorming. Een transparante formatie vindt Leo dan ook bezwaarlijk. Hij schrijft:
Waarheidsvinding
Met verbazing heb ik gekeken en geluisterd naar het debat in de Tweede Kamer over de mislukte verkennersfase in de kabinetsformatie. Fractievoorzitters die ieder vanuit hun eigen politieke overtuiging op zoek waren naar de waarheid. Volgens mij waren zij eerder op zoek naar zijn of haar eigen waarheid. Als je aan waarheidsvinding doet, stel je open vragen en luister je naar het antwoord. Dat ging helaas bij dit debat niet op. Van dit debat konden wij hier in de lokale politiek weinig leren of bezondigen wij in de gemeenteraad ons ook aan dit soort gedrag?
Transparantie
Er werd in het debat ook geroepen om transparantie. Transparantie is in de politiek een bekend begrip. Er is zelfs een politieke partij geweest die zich Nederland Transparant noemde. Ze hebben er nooit een zetel mee gehaald. Eigenlijk is het een term die te pas en te onpas wordt gebruikt, zeker in de politiek. Ieder heeft daar ook eigen beelden bij. Ik heb het idee dat men dan nogal eens vergeet dat transparantie ook kan betekenen: een open cultuur met weinig of geen privacy. Iedereen weet alles (van jou?).
Wat een belangrijke rol ging spelen in het debat was het openbaar maken van de verslagen van de van oorsprong vertrouwelijke gesprekken van de verkenners met de fractievoorzitters. De aanleiding van het debat was eveneens het openbaar maken van vertrouwelijke aantekeningen. Het lezen van gespreksverslagen zonder verdere achtergrondinformatie geeft alle ruimte om daar een eigen invulling aan te geven. Wat in het debat dan ook regelmatig gebeurde.
Transparantie wordt ook nogal eens verward met eerlijkheid. Wanneer je niet alles vertelt, zou je niet eerlijk zijn. Maar vaak is communicatie ook selecteren, om je boodschap duidelijk over te laten komen. Alle details vertellen maakt een boodschap niet altijd duidelijker. Het gaat er natuurlijk wel om wat je vertelt en wat je weglaat. Dat moet je altijd kunnen verantwoorden, ook in de (lokale) politiek.
Lokale collegevorming
Ik las onlangs in een andere column: Het wordt tijd dat de politiek weer de vertrouwelijkheid omarmt. Dat vind ik een wezenlijk punt. Eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken dat we hier lokaal, in de openbaarheid een coalitie gaan vormen. Coalitievorming heeft ook iets van: ‘elkaars nieren proeven’. Elkaar beter leren kennen, want het is de bedoeling dat je vier jaar lang gaat samenwerken als fracties en als wethouders. Dan is het van belang dat je enigszins weet wat je aan elkaar hebt. Dat doe je in een vertrouwelijke sfeer. Dan gaat het ook over personen: wie zie je zitten als wethouderskandidaat (en wie niet)?
Zulke dingen bespreek je niet in een openbare vergadering. Ook onderhandelen doe je niet met publiek erbij. Transparantie kan het sluiten van compromissen bemoeilijken. Iemand heeft ooit gezegd: ‘Als je alles transparant maakt, zie je niets meer’. Dat lijkt mij in dit soort situaties zeker van toepassing.
Door: Leo Platschorre, fractievoorzitter SGP-ChristenUnie
Foto's: Twitter Leo Platschorre
