In gesprek met de trainers van ASWH JO14-1 seizoen 2020/2021
HENDRIK-IDO-AMBACHT - Ondanks de coronacrisis hebben de spelers en trainers van ASWH JO14-1 niet stil gezeten, integendeel. Er was een hoop werk te verrichten, werk dat zich in de afgelopen weken terug lijkt te betalen. Met een knappe overwinning op het nieuwe JO17-3 en een goede eerste helft tegen het nieuwe JO17-2 is de lijn naar boven ingezet vertellen trainers Raymond en Yannick met een grote glimlach als ik hun een paar weken geleden online ontmoet in hun woon- en studeerkamer.
Raymond Dunk (21) is woonachtig in Rotterdam en als geboren Rotterdammer is hij supporter van Feyenoord. Dit komt mede door zijn fanatieke opa, die nog getuige is geweest van de Europa Cup I winst in het San Siro stadion. Net zoals mijn vader maakte Raymond’s opa eveneens in 1970 de overtocht per boot naar Milaan! Raymond is afgestuurd als sportinstructeur en is op dit moment werkzaam bij Sportbedrijf Rotterdam en ligt in deze regenachtige periode meerdere dagen per week in het zwembad.
Yannick Nuis (20) studeert op dit moment aan het Albeda College in Rotterdam en volgt de opleiding als bewegingscoördinator. De in Zwijndrecht woonachtige assistent-trainer maakt door het keuzevak voetbal uit van de huidige trainersstaf van ASWH JO14-1. Ook hij komt uit een Feyenoord-familie, maar is als buitenbeentje toch supporter geworden van Ajax. Dat heeft het afgelopen seizoen tot leuke onderonsjes geleidt tussen de trainers en ook tijdens dit interview worden er weer wat steken onder water uitgedeeld in aanloop naar alweer de laatste klassieker dit seizoen.
Raymond is begonnen met voetballen bij s.v. Slikkerveer. Dit kwam mede door de aanstekelijkheid van zijn opa, maar ook doordat zijn neven daar al voetbalden. Vanaf zijn 15e is hij gaan voetballen in de selectieteams van RVVH, waarbij hij twee jaar later interesse kreeg in het trainersvak. Dit kon hij prima combineren met zijn opleiding en behaalde de certificaten die benodigd zijn om als pupillen- en juniorentrainer aan de slag te kunnen. Hij was onder meer trainer van O13 en O15, waar hij twee jaar later met de O15-1 zelfs het kampioenschap wist binnen te halen en zijn UEFA C diploma in ontvangst mocht nemen! Daarna maakte hij een nieuwe stap in zijn trainingscarrière en verhuisde naar Spartaan’20 en achtereenvolgens naar de O14 van v.v. ASWH.
Yannick is na een schoolvoetbaltoernooi gestart met voetballen bij de E-tjes van de witzwarten uit Hendrik-Ido-Ambacht. Hij vond zichzelf niet goed genoeg en is na een jaar weer op pleintjes gaan voetballen om alvorens met zijn vrienden voor Ido’s Football Club uit te komen. Hij kwam terecht in de D4 en sprong hierna door naar de D2 en trainde later een aantal keer mee met de D1. Hier speelde hij een aantal wedstrijden mee, maar maakte niet de definitieve stap naar de D1 door te weinig speelminuten en aanpassingsproblemen. Hij ging verder bij de D2 waarmee hij promoveerde. Daarna maakte hij de overstap naar de C-tjes om daar met een gemixt elftal te gaan voetballen. Het team bestond uit vrienden van andere clubs en selectiespelers. In het 2de jaar werd het team (C4) in het seizoen 2015/2016 kampioen van de 3de klasse. Hij scoorde maar liefst 43 doelpunten! Op zijn 17e hing hij zijn voetbalschoenen al aan de wilgen. Zijn passie voor voetbal was echter niet verdwenen en is daarom is hij nu ook bezig met zijn UEFA C opleiding.
Twee enthousiaste trainers, die allebei graag verder willen als trainer, troffen bij ASWH een hele andere voetbalcultuur aan. Het dorpse karakter van spelers uit Hendrik-Ido-Ambacht, wat overigens helemaal niet negatief opgevat moet worden aldus de trainers, verschilt ten opzichte van de instelling die heerst bij clubs bijvoorbeeld uit Rotterdam Zuid. Raymond: “Bij mijn vorige clubs waren spelers al veel meer bezig om geen training minder te willen zijn en het uiterste uit elkaar proberen te halen. Dat is een groot verschil met de spelers van ASWH JO14-1. Dat is een team met ontzettend veel gezelligheid en een prachtige mix van culturen, waarbij een groot gedeelte van de groep zich in mindere mate inleeft en passie heeft voor de sport. Daarnaast was er een groot verschil te zien in de manier waarop duels werden aangegaan. Op de dagen dat ik kon stond ik al op de parkeerplaats te kijken naar de spelers van het toenmalige JO13-1. En ook al vond ik dat dit team veel te leren had, zag ik toch ook een team met heel veel potentie!”
Ook Yannick is vol enthousiasme aan het seizoen begonnen: “Ten opzichte van de voorgaande jaren als trainer zag ik dit seizoen een team dat als het eenmaal zou draaien het ook gewoon goed draait. Dat merkte ik vooral als we positievormen trainden. Het tempo lag al redelijk snel vrij hoog en het team raakte steeds beter op elkaar ingespeeld. Ik zag eveneens dat er veel rek in dit team zat!”
“De focus aan het begin van het seizoen lag met name op de overtuiging”, vervolgt Yannick. “Raymond is een halfjaar bezig geweest met het aangaan van duels, communicatie, passie en overtuiging!”. “Dat klopt!”, beaamt Raymond. “Maar mijn eerste doelstelling die ik had opgeschreven bij aanvang van het seizoen, was om het geloof te vinden bij de spelers door een gevoelige snaar te raken. Een trainer die een speler begrijpt, kan daardoor ook meer uit een speler halen. Daarmee probeer ik het geloven (in jezelf) om te zetten in overtuiging.”
En ook al zijn beide trainers het soms niet altijd met elkaar eens, toch delen ze complimenten naar elkaar uit tijdens dit gesprek als we het hebben over elkaars positieve punten. “Waar ik met name tegenop kijk is hoe Raymond in de hoofden is gaan zitten van spelers. En dan bedoel ik hoe Raymond buiten het veld is omgegaan met de spelers en hoe dat een positieve draai kreeg in het veld.”
“De kracht van Yannick is dat hij spelers individueel door blijft coachen tijdens een wedstrijd, maar ook tijdens de trainingen. Dat geeft mij de tijd om me weer te focussen op het geheel.”, aldus Raymond.
Ondanks de zes verloren wedstrijden kijken de trainers niet negatief terug op die periode. Raymond: “In de competitie waren we zeker niet minder als onze tegenstanders, maar we hebben onszelf op bepaalde momenten niet beloond. Bovendien was het een leerzaam jaar.”
“Dat klopt.”, gaat Yannick verder. “Niet elke wedstrijd die we verloren was een verloren wedstrijd. Wat deze spelers hebben geleerd van het verliezen, is dat elk leerpunt is meegenomen en opgepakt naar een volgende wedstrijd! Die opmerking zorgt ervoor dat Raymond nog een keer terugblikt op de wedstrijd tegen TSC Oosterhout: “We hadden vier wedstrijden op rij verloren en moesten toen tegen de koploper. Iedereen had het gevoel dat we blij mochten zijn als het 0-0 zou staan in de rust. Maar het omgekeerde gebeurde, we stonden in de rust met 1-0 voor. En ondanks dat we uiteindelijk ook die wedstrijd verloren, konden we met trots terugkijken op deze wedstrijd! De spelers hebben toen heel goed gevoetbald en geknokt voor een goed resultaat!”
Toch hebben de nederlagen de trainers aan het twijfelen gebracht en hebben ze zichzelf een spiegel proberen voor te houden. Raymond: “Ik ben zelfs weer in gesprek gegaan met mijn oude mentor, want je wilt zo graag dat het team beloond wordt, alleen bleef het uit. Hij gaf toen aan dat ik ook vorig seizoen rond dezelfde periode ook maar 4 punten had in de competitie met Spartaan’20. Maar toen in april vorig jaar de competitie werd stilgelegd, stonden we nog maar één punt achter de koploper. Ontwikkeling is dan zo belangrijk en ik denk dat we daarin uiteindelijk wel geslaagd zijn. Dit kwam ook mede doordat we in december met de spelersgroep zijn gaan zitten en onszelf daar kwetsbaar durfden op te stellen. Ze mochten hun eigen inbreng geven”.
“Dat was misschien wel het kantelpunt in het seizoen.”, aldus Yannick. “Spelers beseften steeds meer wat zij zelf konden doen voor een beter resultaat. Denk bijvoorbeeld aan de oefenwedstrijd tegen de JO15-1. In de rust hebben we gevraagd om zelf met een plan te komen en toen stonden er echt een aantal spelers op. Die spelers lieten het niet alleen zien in de dug-out, maar ook in het veld. Er werd daarna een goede 2e helft op de mat gelegd!”
Maar na zes wedstrijden werd de competitie dus opnieuw stilgelegd door corona. “En dat klinkt misschien raar, maar het kwam ons eigenlijk goed uit.”, vinden Raymond en Yannick. “We hebben die periode gebruikt voor ontwikkeling en reflectie.”, gaat Yannick verder. “En dat is gelukt. Natuurlijk wil je kijken waar de spelers nu staan als ze moeten spelen tegen tegenstanders uit de competitie, maar ik denk dat een aantal spelers toch heel veel stappen hebben gemaakt in hun ontwikkeling en daarmee is het team ook heel erg gegroeid. Als je ziet hoe wij voetbalden tegen de JO17-3 en hoe wij die wedstrijd tegen deze fysiek sterkere tegenstander uitspeelden, was echt ongelooflijk. De puzzelstukje vielen eindelijk op hun plaats!”
Beide trainers zullen aan het eind van het seizoen ASWH verlaten. Raymond is toegevoegd aan de trainersstaf voor het tweede vrouwenteam van RVVH en is van plan om in de toekomst ook zijn UEFA B certificering te halen. Ook durft hij te dromen: “Misschien ga ik ooit wel als trainer naar het buitenland waar het voetbal in ontwikkeling is!”
Yannick heeft zijn toekomst nog niet uitgestippeld. “Mijn focus ligt op dit moment op het afronden van mijn opleiding en het afronden van UEFA C opleiding. Vanuit daar ga ik verder kijken.”
Ondanks het rare seizoen hebben de trainers nog wel een boodschap voor hun spelers: “Blijf altijd geloven in jezelf. Jullie hebben dit seizoen gezien dat jullie ondanks de mindere resultaten, toch uiteindelijk heel veel progressie hebben gemaakt. Probeer altijd het beste uit jezelf te halen tijdens een training of een wedstrijd, want dan maak je ook andere spelers beter. Blijf vooral genieten van het spelletje!”, is het advies van trainer Raymond.
“Genieten”, vervolgt Yannick. Er valt even een stilte. “Geniet met elkaar om te voetballen op dit niveau, maar blijf ook plezier houden in het voetbal als team! Zorg ervoor dat je iedere keer alles haalt uit iedere training en wedstrijd, zodat je later trots terug kunt kijken met een grote glimlach op je gezicht!” besluit Yannick tot slot!
Geschreven door Gerry Dekker
Foto’s door Andrea van ’t Hof
Foto 1 (boven): Trainers Raymond en Yannick tijdens de wedstrijdbespreking met scheidsrechter Wim Helmink op de achtergrond
Foto 2 (Onder): De warming-up vindt plaats onder toeziend oog van trainers Raymond en Yannick
