Luchtig winkelen met Catootje
HENDRIK-IDO-AMBACHT - Kwint vertelt in onderstaand verhaal zijn luchtige ervaringen met het winkelen met Catootje. Het werd uiteindelijk een bezoekje een ‘Groene Chaos’ en het bewonderen van oude, gestoffeerde stoelen…
“In m’n vorige verhaaltje had ik al aangekondigd dat Astrid, onze coiffeuse, weer eens op de koffie zou komen en ons dan gelijk weer even onder handen zou nemen. Wel…….ik kan jullie melden, dat dat ook daadwerkelijk is geschied! We zien er weer “om door een ringetje te halen” uit. Tenminste…..dat vinden we zelf.
Een luchtige wandel
Cato hoorde echter pas nog iemand langs ons weitje lopen, die zei dat we er, “zo kaal”, niet uit zagen! Ik kon haar er nog net van weerhouden om te gaan spugen. Dat doet ze eigenlijk nooit, behalve dan als ik wat eten uit haar bakje probeer te snaaien.
Met de warme dagen van afgelopen dagen was het maar wat fijn om er weer luchtig bij te lopen. Wij zijn dan ook weer eens een rondje rond de (Dorps)kerk gelopen. Het was alweer enige tijd geleden, dat we daar waren. Er was daar nu eens niet, net als dat we dat bij verschillende scholen hebben gezien, iets gesloopt, maar er waren wel nieuwe winkeltjes op het pleintje tegenover de kerk gevestigd.
Bezoek “Groene Chaos”
Ik heb altijd de neiging om alles wat groen is op te peuzelen. Er stonden voor “Groene Chaos” allerlei mooie planten buiten uitgestald. “Groene Chaos” is de leuke bloemenwinkel van Desiree, die naar buiten kwam gesneld toen ze zag dat ik van één van haar oleanders stond te snoepen. Niet dat ze nou zo bezorgd was voor die plant, maar juist om mijn gezondheid. Oleanders schijnen namelijk uitermate giftig te zijn! Wist ik veel…..ik had ze nog nooit gezien en ze zagen er eerlijk gezegd erg aantrekkelijk uit.
Bezoek Stoffeerderijtje
Zo kon ze over nog heel veel meer planten bijzondere verhalen vertellen. Ik heb haar in ieder geval hartelijk bedankt voor de opmerkzaamheid. De eerstvolgende keer, dat we een bloemetje voor iemand moeten verzorgen, gaan we zeker even bij haar langs. Ook de buurvrouw van Desiree, Jolanda, was naar buiten gekomen om te kijken wat er allemaal gaande was. Jolanda is, net als Desiree, een echte Ambachtse, die daar ook een winkeltje is begonnen…..en wel in meubelstoffering. Vandaar dat de naam van de winkel dan ook “Het Stoffeerderijtje” is. Ook Jolanda was helemaal vol van haar nieuwe winkeltje. Ze stond gewoon te popelen om het ons helemaal te laten zien. We zijn allebei altijd overal in geïnteresseerd en we hadden toch alle tijd van de wereld, daarom hebben we ons uitgebreid door haar laten inlichten in haar atelier. Machtig interessant hoe ze, bijvoorbeeld een oude stoel (die eigenlijk rijp is voor de vuilstort) kan omtoveren tot een zo goed als nieuw exemplaar. Voordat we weer terug gingen naar het Jeugdspeelpark hebben we de dames heel veel succes gewenst met hun unieke winkeltjes. Wij worden in ieder geval blij van zo’n lokaal initiatief!
Winkeltje beginnen?
Terug in ons weitje liep Cato constant een beetje te hummen (voor degenen, die het nog niet weten…..dat is het geluid dat wij af en toe maken) Toen ik haar vroeg waarover ze liep te tobben, zei ze dat ze ook wel zo’n leuk winkeltje zou willen beginnen! Ze wist alleen nog niet wat ze zou willen gaan verkopen. We zijn een paar uur aan het brainstormen geweest, helaas zonder het gewenste resultaat. Die plannen zetten we dus nog maar even in de ijskast. Wat mij betreft een zorg minder……..het moet niet gekker worden……een alpaca die een winkel bestiert!"
Bezoek aan het Stoffeerderijtje
Foto's: facebook kwint
