Het voetbalkampioenschapssprookje van F5
HENDRIK IDO AMBACHT - Er was eens een voetbalteam bij IFC spelend onder de naam F5. Het was een zeer divers team dat bestond uit 10 jongens en meiden die:
• al een aantal jaren voetballen;
• nog maar een aantal maanden de kicksen hebben aangetrokken;
• een jaar voetbalsabbatical achter de rug hebben;
• voor de allereerste keer op een voetbalveld staan.
In de najaarscompetitie bleek dat het heel erg wennen was om te spelen op een groot veld. De tegenstanders waren ook wel erg goed waardoor nederlagen met dubbele cijfers helaas meer regel dan uitzondering waren. Maar dat deed de ploeg niets. Een grote en enthousiaste trainingopkomst in weer of geen weer bleef gehandhaafd. Hiermee toonde de ploeg een geweldig karakter die maakte dat er langzaam iets moois begon te ontstaan. De laatste wedstrijd voor de winterstop knokte de ploeg zich gezamenlijk langs Wieldrecht voor een dikverdiende overwinning. Het geloof in eigen kunnen kreeg een geweldige stimulans. Dit zou wat kunnen gaan beloven voor de voorjaarscompetitie.
De start na de winterstop was wat ongelukkig met twee nederlagen op rij. De eerste tegen RCD ging onterecht met 3-2 verloren, waarbij de 2e wedstrijd tegen oude bekende Wieldrecht terecht met 5-1 werd verloren. Desondanks bleek dat alle ploegen in deze competitie aan elkaar gewaagd waren. Iedere wedstrijd was een finale op zich en op het scherpst van de snede. In wedstrijd nummer 3 tegen VVGZ rechtte de ploeg de rug en was heer en meester in een goede wedstrijd die met 2-1 winnend werd afgesloten. De 4e wedstrijd tegen Hardinxveld werd luid en duidelijk beslist in het voordeel van F5. Met 7-2 werd deze pot afgesloten. De daarop volgende wedstrijd was tegen RCD waarbij wederom een spannende strijd werd geleverd. In een doelpuntrijke wedstrijd werd met 6-4 revanche genomen voor de onterechte nederlaag in de 1e wedstrijd.
De andere ploegen hadden onderweg ook wat punten laten liggen zodat de stand halverwege de competitie dicht bij elkaar lag. Een felle titelstrijd met vele kanshebbers ligt in het verschiet. Wedstrijd nummer 6 werd gespeeld tegen Hardinxveld. Na een gelijkopgaande wedstrijd werd in het laatste deel van de match de stand 2-6 op het bord gezet. De goede trainingsopkomst resulteert in een uitstekende conditie die aan het einde van de wedstrijden iedere keer leidt tot een overwicht. Met vier overwinningen op rij heeft F5 de titelstrijd in eigen hand. Wie had dat een half jaar geleden gedacht?
De volgende wedstrijd was tegen Rijsoord. Ondanks een gigantisch veldoverwicht en vele kansen gaan er maar twee goals in. De tegenstander deed hetzelfde uit heel wat minder kansen, waardoor de punten werden gedeeld. In de daarop volgende wedstrijden werd gespeeld tegen de directe concurrenten Wieldrecht en VVGZ. De ploeg die zou winnen, had de grootste kans om met de hoofdprijs er van door te gaan. Na twee spannende wedstrijden werden in beide gevallen de punten gedeeld. Alles ging nu aankomen op de allerlaatste dag.
Zou F5 geschiedenis kunnen gaan schrijven en het sprookje werkelijkheid kunnen laten worden? Alleen winst tegen Rijsoord zou tellen. Vol goede moed ging de volledige ploeg aan de bak. Binnen 10 minuten was daar een veilige 0-3 voorsprong. Vlak voor rust kwam Rijsoord echter terug tot 2-3. Het bleef net zoals de hele competitie razendspannend.
In de 2e helft was iedereen weer goed bij de les. Snel was daar de veilige 2-5 voorsprong. Dit tot groot enthousiasme van het meelevende supporterslegioen. In het veld deden sommige spelers ook al roepen naar elkaar dat het was gelukt. Na het laatste fluitsignaal bleek inderdaad dat sprookjes bestaan. IFC F5 is kampioen geworden na een ongelukkig begin met 2 nederlagen, maar daarna een fantastische inhaalrace van 8 ongeslagen wedstrijden op rij !
Op het veld werd luid gejuicht, gesprongen en gedanst. De dikverdiende medailles met bijbehorende kampioenschapsnoepkettingen werden uitgedeeld. Dit allemaal onder luid gejuich en geklap van de supporters. In de kleedkamer werden de champagneflessen ontkurkt en helemaal leeggedronken. Ook ging enkele spelers nog in voetbaltenue onder de douche zoals dat hoort bij een kampioenschap.
En wat deden de trainers? Die pinkten in een hoekje een spreekwoordelijk traantje weg van trots en blijdschap vanwege hun kanjers van F5. Victor, Bente, Lieke, Annelie, Nick, Sem, Nicolai, Robin, Horst en Timo van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie. Jullie hebben laten zien dat met veel plezier en inzet het onmogelijke waargemaakt kan worden.
En voor de toekomst: ze voetbalden nog lang, gelukkig en met veel plezier.
De trotse trainers
