Ingezonden brief: Houdt college B&W bewoners voor het lapje?
HENDRIK IDO AMBACHT - Ingezonden brief van 19 september 2011:
"Met betrekking tot de nieuwbouwplannen van de Petrakerk aan de Margrietstaat stuurde het college van B&W van Hendrik-Ido-Ambacht een brief naar omwonenden van het beoogde perceel om hen uit te nodigen voor een inloopavond op 27 juni jl. Naast een formele uitnodiging ging het college van B&W in haar brief uitgebreid in op de voorwaarden die de gemeente stelt bij de bouw van de nieuwe kerk. Zo is de gemeente van mening dat voorwaarden moeten worden gesteld op het gebied van herinrichting van de omgeving, het maken van een wijzigingsplan en de verkoop van de grond. Als eerste voorwaarde noemt de gemeente echter het esthetisch aspect, met andere woorden het uiterlijk van het gebouw. Vol trots meldt het college van B&W vervolgens in haar brief dat er over het schetsontwerp van het kerkgebouw een positief advies van de Welstandscommissie was ontvangen zodat aan de eerste, esthetische, voorwaarde is voldaan. Dit lijkt slechts de halve waarheid.
Immers enige tijd later besluit één van de omwonenden, die klaarblijkelijk meer met dit bijltje heeft gehakt, een verzoek te richten aan het college van B&W op basis van de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB). In dit verzoek werd gevraagd om een afschrift van verslagen en andere documenten van de Welstandscommissie ter beschikking te stellen. Door het college van B&W werd dit verzoek op 30 augustus 2011 ingewilligd.
Los van de vraag of aan alle formele procedures met betrekking tot het vragen van advies door de gemeente aan de Welstandscommissie is voldaan, is het opmerkelijk dat de Welstandscommissie van mening is dat het perceel aan de Margrietstaat in wezen te klein is voor een dergelijke grote kerk. Uit de stukken die betrekking hebben op overleg tussen de gemeente en de Welstandscommissie van november 2010 blijkt ondermeer het volgende. De Welstandscommissie stelt uitdrukkelijk dat “de forse omvang van het gebouw en de afmeting van het kavel op gespannen voet met elkaar staan.” Vervolgens stelt de Welstandscommissie: “Een gebouw van deze omvang en met hoge bezoekersaantallen heeft in feite meer ruimte nodig, al was het maar om de fietsen op een ordentelijke wijze te kunnen stallen.”
Dit belangrijke facet wordt gemakshalve maar even vergeten wanneer het college van B&W in haar brief aan de omwonenden doodleuk stelt dat de Welstandscommissie een positief advies heeft uitgebracht. In juli 2011 heb ik in mijn artikel “Hendrik-Ido-Ambacht lijkt de weg kwijt!” ondermeer aangegeven dat het college van B&W een te grote kerk op een te klein stukje grond probeert te “prakken”. Door de alerte vraagstelling van een omwonende wordt nu duidelijk dat deze visie ook wordt gedeeld door de experts!
In dit geval kan niet anders worden geconstateerd dan dat het college van B&W de tactiek van selectieve informatievoorziening toepast waardoor de omwonenden op die manier voor het lapje worden gehouden. Het zou het college van B&W sieren als richting de omwonenden inzake de informatievoorziening volledigheid en transparantie wordt betracht. Dat lijkt op dit moment geenszins het geval. Omwonenden, pas dus op je tellen!"
mr. W.A.J. Prins
