Sinterklaasgedicht met vertraging (door winterweer)
Sint kon zijn hielen nog niet lichten.
Hij was vergeten voor ambacht.net te dichten.
Koning Winter had hem in zijn ijzige greep.
Die sneeuw, dat leek net witte, gladde zeep.
Ook dit jaar was het raak
Dit was Veegpiet zijn zaak.
Nu moet hij met de billen bloot.
Door de hoge sneeuwnood
Niet Sneeuwbestendig (NS) is de Sint.
Dat weet nu zelfs ieder kind.
Zelfs bij Centrum voor Jeugd en Gezin
Dat was in februari hier het begin.
Dordrecht won de brandweerwedstrijd.
Dat werd eindelijk tijd.
Sint krabde in zijn vuurgevoelige baard
En sprak: hopelijk wordt dit geen open haard.
Ook werd geïnstalleerd een nieuwe raad.
Dit was geen grote daad.
Sint gaf de raadsleden dezelfde geschenken als vorig jaar.
Veranderd was er niets, dus dat is toch niet raar.
Wel was Doodkorte ineens verdwenen.
“Weggegoocheld”, zo sprak de Sint, nadat hij was verschenen.
Maar, ik zal hem vergeten niet.
“een zak met pepernoten zal hem goeddoen” sprak Piet.
Toen weerkaatste een schallende stoomfluit vanaf het water.
Sint sprak: “ik zal terugkeren later.”
Dan zal ik in het Baxpark thee gaan zetten
En op de SJOPZE-jongeren letten.
Zo gingen Sint en Piet heen.
Naar het verre, zwoele Spanje alleen.
Flamencos dansend vol vuur
Tot op het late uur
Tot volgend jaar
Nu is Sint echt klaar
Gr, Sint en de Rijmpiet
