“We lachen ons kwiet….” Of zijn we de starters en het sociale gezicht “kwiet”?
A downing House
Het oudste huis van de democratie in West-Europa staat in Downing Street. En ja, het “House of Parlement” het Engelse parlement is momenteel "down". Zelfs voor "five weeks". De Engelse parlementariërs zijn inmiddels dolgedraaid door een "afbouwproject", dat men "Brexit" noemt. De tol, die het parlement doldraait, luistert naar de naam Boris Johnson. Het democratische woonhuis van het Verenigd Koninkrijk is dus totaal verdeeld en onverenigd, zoals zelfs dat de Conservatieve Partij weleens in brokken uiteen kan vallen. Een Verdeeld Koninkrijk (VK) dus. De laatste berichten geven aan het gedraai nog sneller gaat: er sprake van een "Dawning Parlement": het parlement mag weer vergaderen..... Snapt u het nog?
Maar goed, dat zo'n conservatieve partij uiteenspat gebeurt niet overzee, maar ook in ons kleine land. De Lijst Pim Fortuin (LPF) begin deze eeuw was een goed voorbeeld, en het Forum voor Democratie is in dit opzicht een (kleine) replica van de LPF. Voor de niet-betrokkenen en de pers is dat natuurlijk een soap. “We lach’en ons kwiet”, zo zou men op Goeree-Overflakkee zeggen. We lachen er om.
Cynische kiezers
Maar er is ook een keerzijde. Het zijn immers vaak de (structurele) niet-stemmers die op deze “protestpartijen” stemmen. Ze stemmen vanuit een negatieve motivatie in de zin van: deze partij gaat “es schaffen” door de hegemonie van de cultuur van de Haagse achterkamertjespolitiek te doorbreken. Maar laten partijen als de LPF, Algemeen Ouderen Verbond (AOV) en nu Forum voor Democratie door interne ruzies (in dezelfde achterkamers) of openlijk de toch al cynische blik van een deel van hun (ontevreden) kiezers juist nog verder versterken! De muur voor deze groep wordt met deze perikelen nog hoger om in de toekomst te gaan stemmen.
Afwezige partijen
Het Huis van de Democratie wordt door dit soort acties verder afgebouwd of gesloopt. Met deze overdenking in het achterhoofd, keer ik terug naar de Ambachtse politiek. In mijn vorige column was ik geëindigd met de zomerdag. Blij verrast was ik toen allerlei kraampjes van veel politieke partijen zag, hoewel er pas op 16 maart 2022 gemeenteraadsverkiezingen zijn. Opvallende afwezige was de grootste raadsfractie. “De SGP hoeft niets te doen, heeft toch al een vaste achterban, de ChristenUnie heeft te weinig kader”, zo verklaarde een bekende Ambachter mij deze afwezigheid. Waarvan acte! Voor de SGP is dit in elk geval een luxe en riante positie, voor de ChristenUnie minder plezierig. De afwezigheid van de ChristenUnie op de zomerdag past wel in haar beleid om lokaal niet op te vallen of zich te profileren en dan trek je ook geen enthousiaste (jonge) mensen als kader aan.
Blik van 12-20 woningen voor jongeren
Het nieuwe politieke seizoen begon in de raad met het vaststellen van de lokale woonvisie, met prachtige titel: “De Blik vooruit, Bouwen voor kwaliteit van leven”. Dat was interessant omdat ik met name van veel thuiswonende jongeren hoor dat ze graag in Ambacht een woning willen kopen. Ons dorp is immers een groen dorp en heeft goede verbindingen met de A15 en de A16. Interessant is dat deze visie spreekt over “tiny houses” (kleine woningen voor kleine huishoudens) en duurzame Prefarb woningen. Prima, maar of dit soort woningen in Ambacht komen, weet ik niet. Misschien zie ik het verkeerd, maar ik kwam ze in het uitvoeringsprogramma niet tegen. Wat ik wel las in dit uitvoeringsprogramma was dat voor bepaalde doelgroepen (jawel jongeren én senioren) woningen worden gebouwd. Omdat Ambacht veel jongeren telt, verwachtte ik dat er flink aantal betaalbare woningen voor de jongeren zou komen. Dat gold ook voor de ouderen.
Maar inzoomend op het uitvoeringsprogramma kwam ik tot de ontdekking dat de oogst mager is. Voor jongeren, starters, die zelfstandig willen wonen, komen binnenkort 12 tot 20 kleine goedkope koopwoningen in “het Centrumgebied/Graaf Willemlaan”. “Deze ontwikkeling komt tegemoet aan de vraag van de eerstgenoemde groep starters”, zo las ik. Echter: de vraag is veel groter….. Deze jongeren moeten in elk geval nog minstens drie jaar thuis blijven wonen, willen ze met veel geluk zo’n woning kunnen kopen: in 2022 (jawel het verkiezingsjaar, een goede strategische planning!) zou de geplande oplevering zijn. Het is ook de vraag of alle nieuwe bewoners echt Ambachters zijn of in Ambacht al wonen.
Ideeën voor woningen startende gezinnen
De nota heeft het ook over “de startende gezinnen die op zoek zijn naar een geschikte woning om hun leven op te bouwen”. Jonge echtparen dus die hun wooncarrière in Ambacht willen beginnen. Zijn voor hen ook geschikte woningen in de gemeente? Mijn indruk is dat de Nota daar vaag over blijft. Ik lees namelijk: “wij zijn van mening dat jongeren baat kunnen hebben bij een ontwikkeling in de (sociale) huursector. Met name de groep van startende gezinnen. Daarom buigen wij ons samen met onze corporaties over de vraag hoe wij starters kunnen voorzien in hun huisvestingsvraag. Te denken is aan vastgoedontwikkeling door herstructurering, het plaatsen van flexibele woonvormen en/of beleidsmatige interventies zoals het labelen voor jongeren.” Kortom: ideeën genoeg, maar ideeën zijn vaak tijdloos of lange termijn oplossingen. Figuur 1 geeft een overzicht van de planning in de periode 2019-2025.
Figuur 1 Nota Blik vooruit, blz. 34
Meer blikken sociale woningen
Als Ambacht inderdaad dit soort starters wil vasthouden, moet de wethouder op korte termijn harde afspraken met corporaties maken. De blik vooruit betekent namelijk meer blikken sociale woningen voor starters! Misschien kunnen de grootste plannen van het huidige kabinet ten aanzien van de woonmarkt de bouw van sociale koop- en huurwoningen stimuleren. We moeten van deze kwestie geen soap maken, zoals in het House of Parlement gebeurt, waar elke partij met een beschuldigende vinger naar elkaar wijst, er steeds uitstel komt, er niets gebeurt en uiteindelijk een “melting down” is. De buitenstaanders zullen dan zeggen: “we lach’en ons kwiet”, maar de betrokkenen (de starters) zullen niet lachen maar zich eerder van de politiek afkeren. Tenslotte: de aangekondigde bezuiningen door het Drechtstedenbestuur (op verzoek van de Drechtraad overigens) op het minimabeleid en bij de Sociale Dienst Drechtsteden versterken het beeld bij de jongeren (en ouderen) dat de lagere inkomens niet door de overheid in koopkracht op vooruitgaan.
