Een nieuwe lente, een nieuw geluid

Een nieuwe lente, een nieuw geluid, U kent dit gezegde van Herman Gorter wel. Gorter de dichter van het bekende gedicht “Mei”.

Vroeger hielden de huisvrouwen de voorjaarschoonmaak. Zij hadden toen nog geen financieel bijbaantje voor het duur gekochte huis . Zij kregen de kriebels en haalden met het oog op de zonnige toekomst de bezem door hun huis.

Maar da’s verleden tijd. Hoewel: de bezem wordt momenteel wel door het gemeentehuis gehaald: de sociale dienst is opgedoekt naar het stadskantoor in Dordrecht en nu krijgen de raadsfracties ongetwijfeld meer vergaderruimte. Toch fijn dat we geen nieuw en groter gemeentehuis hebben we gebouwd….

Maar dit even terzijde.

In politiek Ambacht krijgt men in deze lente ook de kriebels. Dit met “het oog op Morgen”. Het gemeentebestuur heeft namelijk niet het verleden, maar de toekomst heeft op het netvlies. Zo mogen de raadsleden en degenen die hen omringen nadenken over een echte Perspectiefnota en over een Toekomstvisie.

In de perspectiefnota staan de plannen voor het komende jaar. Tot voor vorig jaar deden het college en de gemeenteraad dit apart: de wethouders in de vorm van een Voorjaarsnota, de raad in de vorm van een Kadernota. Het duurde enkele jaren voordat de fractievoorzitters en het college van burgemeester en schepenen ontdekten dat het efficiënter kon.  Maar het is nooit verkeerd om wijzer te worden.

Ins blaue Hinein

En de Toekomstvisie? Dan gaat het om de vergezichten die raad en Ambachters hebben over ons dorp in 2020. Het college en de raad willen zich niet alleen hun vingers aan dit project branden. Nee, om in Haagse termen te spreken: er moet een “maatschappelijk draagvlak” zijn.

De vraag is hoe dat kan. De bestuurders verzonnen hiervoor een list, en trokken hiervoor de gemeentelijke beurs open. Een flink bedrag is uitgetrokken om een aantal “Ambassadeurs” uit Ambacht te laten begeleiden door een extern bureau.

Ik dacht altijd dat een Ambassadeur iemand was die de Nederlandse regering (het bestuur) in het buitenland vertegenwoordigde. Maar blijkbaar is mijn blik te beperkt: in het woordenboek van de Ambachtse bestuur is een Ambassadeur een persoon –vaak uit de gevestigde organisaties in ons dorp- die “iets” moeten vinden over Ambacht in 2020. Hierbij de sluier van onwetendheid maar op de koop toenemend. Ook om de vraag “waartoe is Ambacht op deze aarde?” wordt even om heen gelopen.

Een eerste vingeroefening met de Ambassadeurs bracht een rijpe oogst op. Nee, ik ga niet uit de Ambassadeurstent klappen, maar er waren wel enkele originele ideeën of vragen. Maar ik miste er natuurlijk wel een aantal. Het is vanzelfsprekend interessant als je in het toekomstperspectief het verleden van Ambacht in de vorm van cultuurhistorische waarden (bijv. Peerenlaantje) of “Ambacht als openlucht museum” wilt benadrukken.

Maar wat is er tegen – zo zeiden sommigen tegen me -  om in het toeristische programma van de Drechtsteden Hollands (vergane) Glorie in de Sophiapolder - u weet wel het Ambachtse Texel- op terpen enkele Molens neer te zetten!!

Op terpen want het is de bedoeling dat er een getijdenmoeras in deze polder wordt gerealiseerd. Dat is zeker nuttig, als de rivieren meer water krijgen te verwerken.

Deze blikvangers van Molens lokken ongetwijfeld de Japanners, de Aziaten en Amerikanen die per Fast Ferry onderweg van Dordrecht naar Alblasserdam om vandaar uit per Touringcar de molens in Kinderdijk te bekijken!!

De Ambachtse molens geven een beeld van ons dorp naar buiten. Tja, wat moet je met dit soort vergezichten? Zullen we meenemen, of het onze actieve aandacht, zo denken (Haagse) politici dan.

Want hoe het ook zij, het hoge ambacht van Ambassadeur in ons dorp richt zich vooral op interne zaken. Bijv. de woningbouw. Nu heeft een belangrijke stakeholder  -zeg maar belanghebbende -   een riante voorsprong op de andere ambassadeurs genomen.

Waarom? Wel, hij presenteerde onlangs een vlekkenplan, waarin voorstellen tot woningbouw werd gedaan. Op vele plaatsen waar openbare gebouwen (scholen, etc) en waar groen aanwezig zijn, kan volgens deze woningbouwvereniging (jawel)  gewoon gebouwd worden: goed voor de gemeente (meer OZB), goed voor de woningbouwvereniging (meer woningen, meer huuropbrengsten). Tel uit je winst, nietwaar? Daar is niets mis mee!

Een interessant idee van deze vereniging is dat zij zich ook op kerkelijk terrein wil bewegen. Deze overdenking op het kerkenpad leverde de volgende gedachte op:

Een van de grote kerkgebouwen in Ambacht, namelijk de Petrakerk, verplaatsten naar een locatie, die een paar honderd meter van de huidige locatie is verwijderd.

Er zou dan een win-win situatie ontstaan: de kerkelijke gemeente hoeft minder grond te kopen voor een nieuw kerkgebouw. Ze kan het parkeerterrein bij De Schoof zondags gebruiken en hoeft dus geen extra grond hiervoor te kopen.

Voordeel is ook dat het aantal verkeersbewegingen naar het kerkgebouw wel eens in vergelijking met een nieuwe locatie aan de Zuidwende zal kunnen verminderen.  De meeste kerkgangers wonen immers in het oude ‘t  Ambacht. Vanuit het oogpunt van de zondagsrust een pluspunt…

En Rhiant? Ja, die wil op deze locatie appartementen bouwen. Over de parkeerproblemen tijdens doordeweekse kerkdiensten (bijv. op woensdagen) wordt dan even niet gesproken… 

Bewoners uit de omgeving die ik sprak en die het verhaal uit het plaatselijke weekblad hadden vernomen, waren “not amused”. Daar ik kan me iets bij voorstellen. Een gebouw met twee of drie bouwlagen in je achtertuin, daar moet je wel aan wennen.

Overigens: het is slechts een plan, waarbij een aantal zaken nog niet helder zijn. Er komt nog vanuit het gemeentebestuur nog een aantal Nota’s: Accommodatiebeleid, Integraal Huisvestingsplan moeten worden opgesteld. Er zal nog veel water door de “singel” van Beatrixsingel stromen voordat er een definitief besluit wordt genomen. Ik zie in elk geval met veel belangstelling uit naar de eerste reactie van het college! Temeer omdat de termijn van de optie van de kerkenraad van de Petrakerk op de locatie van de Zuidwende binnenkort afloopt.

Rhiant wedt niet op het kerkelijke paard, want er is ook een alternatief: zorgwoningen voor senioren. Ik begrijp dat Rhiant zich niet verder op kerkentocht heeft begeven…. Uit het burgerjaarverslag van de burgemeester blijkt bijv. dat de Maranathakerk ook een andere locatie zou zoeken.

Deze maatschappelijke discussie over de toekomst van Ambacht is een goede insteek. Het is ook goed dat de Ambachtse raadsleden bij deze discussie op een terughoudende manier betrokken blijven. Anders dan krijg je twee gescheiden sporen:

- een maatschappelijke discussie bestaande uit een spraakmakende elite, waarin raadslieden (spontaan) iets roepen,

- een politieke discussie in de Raad, waarbij de raadsleden met een andere realiteit te maken hebben (bijv. coalitieakkoord) en ze eerder gedane uitspraken moeten afzwakken  of terugnemen

Zoiets zie je in de landelijke politiek bij het standpunt van de positie van de ambtenaar, die geen homohuwelijken wil sluiten. Een aangelegen punt voor de ChristenUnie.

Het is te begrijpen dat vanuit de achterban van de CU wordt gevraagd om een harde reactie van de Kamerfractie. Bijv. een initiatiefwetsvoorstel, samen CDA en SGP (De Ambachtse variant). Met het zoeken naar praktische oplossingen komt men er alleen niet. Er zit ook een principiële kant aan deze zaak: hoe veel ruimte geeft de overheid aan gewetensvrijheid? Worden de grenzen verder ingeperkt? In het verleden is daar veel discussie over geweest (dienstweigeraars, Jehova’s getuigen).

PvdA-politici laten zich in deze maatschappelijke discussie verleiden tot allerlei acties en uitspraken, die bij de politieke cohesie van het kabinet krassen veroorzaken. Acties en uitspraken die later worden afgezwakt, maar blijven voortsudderen. Allerlei moties van gemeenteraden –in de Drechtsteden dus niet- lijken van dit politieke punt een banenschil te maken. Komt de (onervaren) CU-Kamerfractie er met stille diplomatie (gesloten deuren, enz) eruit? We wachten met spanning af.

Zo blijft politiek boeien!